Felix KINO

BIO, Lennox Schmidt (1988, Paramaribo, SUR):

Lennox Schmidt, een autodidactische filmmaker, scenarist en regisseur gevestigd in Amsterdam, begon zijn reis als videograaf. Zijn werk omvatte een breed scala aan projecten, van commerciële opdrachten tot muziekvideo’s en visuele verhalen voor uiteenlopende klanten en merken. Op filmsets vervulde hij aanvankelijk de rollen van video- en camera-assistent.

Niet lang daarna nam Lennox de gedurfde beslissing om zelf films te schrijven en te regisseren, een keuze die zijn artistieke reis zou vormgeven. Zijn jeugdige passie voor cinema dreef hem al op jonge leeftijd in de richting van het vertellen van verhalen, gebruikmakend van beeld en geluid als zijn expressieve medium.

Deze autodidactische visionair weeft in elk werk iets surrealistisch, een vleugje magie dat subtiel en doordringend is. Zijn stijl omarmt een poëtische tastbaarheid, en in 2021 kwam dit tot uiting in de theatrale film “BIMS,” een samenwerking met Lostproject Amsterdam en Frascati Producties. Met zijn werk vertegenwoordigt Lennox een andere stem in de industrie.

Zijn korte film “Final Memento” oogstte lof op internationale filmfestivals. Met elke nieuwe creatie blijft Lennox Schmidt niet alleen de verwachtingen overtreffen, maar ook de grenzen van de filmkunst verleggen, waardoor hij een opvallende naam is in de hedendaagse cinema.

Beschrijving van de film:
“Final Memento” is een korte film over het ontsnappen van de dagelijkse werksleur en laat de patronen zien die men opbouwt in het normale dagelijkse leven. Beleef het contrast tussen de twee kanten van de spiegel: succes en ambitie of rust en zelfontwikkeling.

BIO, Evani Gilds (1991, Amsterdam, NL):

Evani Gilds is een zelfstandige filmregisseur die is geboren en getogen in Amsterdam, Nederland. In 2017 maakte hij spontaan een korte film met een goede vriend en ontdekte dat het maken van films, naast het kijken ernaar, ook een helende ervaring kan zijn en een bron van zelfexpressie. Sindsdien maakt Gilds jaarlijks korte films en andere visuele projecten, in 2020 won hij een bronzen ADCN Lamp bij de ADCN Awards voor zijn rol als regisseur van “Casting My Father.”

In 2021 maakte Evani zijn debuut op televisie met de korte film gebaseerd op het gedicht “Mira Aki!” van Alfred Schaffer voor VPRO. In 2022 werd Evani uitgenodigd door World Cinema Amsterdam om zijn films te presenteren en zijn werkproces toe te lichten.

Hij zegt dat zijn meest recente werk en eerste deel van zijn filmreeks, “Waka nanga mi” (2023), geselecteerd voor IFFR 2023, een nieuw hoogtepunt in zijn carrière is en het begin markeert van een nieuwe fase waarin hij met grote passie nieuwe verhalen wil vertellen.

Beschrijving van de film:

“Waka Nanga Mi” (Loop met mij) is een korte film die zich afspeelt in de late jaren 70, na de onafhankelijkheid van Suriname. We volgen Ewald, een jonge man die onlangs is geëmigreerd naar Nederland en lijdt aan heimwee.

BIO, Sijben Rosa (1988, Alkmaar, die/hun):

Sijben Rosa maakt objecten en choreografeert hier situaties omheen. Hen is geïnteresseerd in het creëren van objecten die zich onttrekken aan de praktische functie en de verwachtingen van efficiëntie. De afgelopen tien jaar heeft Sijben onderzocht hoe materiële ambiguïteit alternatieve wegen kan openen om met onze omgeving om te gaan en een grotere sociale verbinding kan bevorderen. Hen studeerde in 2012 af aan de Gerrit Rietveld Academie. Hun werk is tentoongesteld in binnen- en buitenland, bij Biquini Wax, Mexico City; Kunstverein, Düsseldorf; Museum van Loon, Amsterdam; KW, Berlijn; Zout, Istanboel; CAB, Brussel; De Appel, Amsterdam; en onder meer SculptureCenter, New York City.


Beschrijving van de film:

In ‘A little bit like the soul’ zorgen vier queer performers samen voor een sculpturaal object. De groep woonde een week samen en onderzocht welke vormen deze zorgrelatie kon aannemen. Het project onderzoekt hoe objecten abstracte sociale en politieke concepten tastbaar kunnen maken: ook al is de sculptuur zelf levenloos. De manier waarop we ermee omgaan, het interpreteren en er betekenis aan geven, kan van objecten een katalysator maken voor menselijke interactie en dialoog. De film heeft tot doel gedachten over queer intimiteit uit te lokken en de sociale normen rondom zorgconcepten in het algemeen te heroverwegen.